- cibilliyet
- (-ti)
а нату́ра, хара́ктер, нрав; заква́ска
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
cibilliyet
Смотреть что такое "cibilliyet" в других словарях:
cibilliyet — is., esk., Ar. cibilliyyet Yaradılış Birleşik Sözler cins cibilliyet … Çağatay Osmanlı Sözlük
cibilliyet — (A.) [ ﺖﻴﻠﺒﺝ ] karakter, yaratılış … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
cins cibilliyet — is. 1) Nitelik 2) Asıl, soy sop … Çağatay Osmanlı Sözlük
CİBİLLÎ — Cibilliyet. Yaratılıştan olan. Asıl maya, huy, tabiat, tıynet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
cins — is., Ar. cins 1) Tür, çeşit Portakal, turunç cinsinden bir meyvedir. 2) Aralarında ortak özellikler bulunan varlıklar topluluğu Bizim operetlerimiz cinsinden bir sürü halk tiyatroları var. H. Taner 3) Soy, kök, asıl Ben bir Türküm, dinim, cinsim… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaradılış — is. 1) Bir kimsede doğuştan bulunan vücut ve ruh özelliklerinin tümü, mizaç, huy, tıynet, cibilliyet Yaradılışı gereği çapraşık olmayan durumları severdi o. A. İlhan 2) Bir şeyin yaratılırken kazanmış olduğu özellikler bakımından durumu, fıtrat,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
CİBİLLET — Huy, fıtrat, yaradılış, tabiat, cibilliyet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HEY'ET — Şekil. Suret. Görünüş. * Birlik teşkil eden şahısların mecmuu. * Gök ve yıldız ilmi. Astronomi. * Duruş, vaziyet, keyfiyet. Tabiat ve cibilliyet. Bir şeyin cibilli vaziyeti … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HULK — Huy. Ahlâk. Tabiat. Yaratılıştan olan haslet. Seciyye. Cibilliyet. * İnsanın doğuştan veya sonradan kazandığı ruhî ve zihnî hâller … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NİJAD — f. Nesil, soy, neseb. * Cibilliyet, tabiat … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
